بازدید سایت خود را میلیونی کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب

» گل سرخ

گل سرخ

شعر از پروین اعتصامی


گل سرخ روزی ز گرما فسرد 

فروزنده خورشید،رنگش ببرد 

ای فروغِ ماهِ حُسن، از روی رخشان شما مطلب مرتبط ای فروغِ ماهِ حُسن، از روی رخشان شما

در آن دم که پژمرد و بیمار گشت 

یکی ابر خُرد از سرش می گذشت 

چو گل دید آن ابر را رهسپار 

برآورد فریاد و شد بی قرار 

که ای روح بخشنده،لختی درنگ 

مرا برد بی آبی از چهر،رنگ

مرا بود دشمن،فروزنده مهر

وگرنه چرا کاست رنگم ز چهر

همه زیورم را به یکبار برد

به جورم ز دامان گلزار برد 

همان جامه ای را که دیروز دوخت 

در آتش درافکند امروز و سوخت 

چرا رشته هستیم را گسست

چرا ساقه ام را ز گلبن شکست 

گسست و ندانست این رشته چیست 

بکشت و نپرسید این کشته کیست 

جهان بود خوشبوی از بوی من

گلستان همه روشن از روی من 

مرا دوش،مهتاب بویید و رفت 

فرشته سحرگاه بوسید و رفت

صبا همچو طفلم در آغوش کرد

ز ژاله،مرا گوهر گوش کرد

همان بلبل، آن دوستدار عزیز

که بودش به دامان من،خفت و خیز

چو محبوب خود را سیه روز دید

ز گلشن،به یکبارگی پا کشید

مرا بود دیهیم سرخی به سر

ز پیرایه صبح،پاکیزه تر

بدين گونه چون تیره شد بخت من

ربودند آرایش تخت من

نمی سوختم گر، ز گرما و رنج

نمی دادم ای دوست، از دست گنج

فرم ارسال نظر


مطالب پیشنهادی از سراسر وب


  روانشناس ایرانی در لندن   |   دستگاه آب قلیایی دکتر مومنی   |   ساخت وبلاگ  


آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین مطالب مجله


راجع به اعداد رند اشتباه نکن! ✓ورود به کانال یوتیوب راجع به اعداد رند اشتباه نکن! ✓ورود به کانال یوتیوب مشاهده